- 2014 - Dzieje powiatu leszczyńskiego

Jesteś tutaj: Start / Projekty edukacyjne / Wystawy wirtualne / 2014 - Dzieje powiatu leszczyńskiego

2014 - Dzieje powiatu leszczyńskiego

• 
• 

3 lipca 2015

Na przełomie września i października 1887 r. nastąpiła reorganizacja administracji terytorialnej, wskutek której Leszno zyskało rangę miasta powiatowego - siedziby powiatu leszczyńskiego. Głównym powodem podziału kilku największych powiatów prowincji poznańskiej było „przeciwstawienie się wzrostowi elementu polskiego”. Nowe władze miały być ośrodkiem germanizacji. We władzach zatrudniano Niemców znanych z nieprzejednanej postawy wobec ludności polskiej. Nastąpił podział ówczesnego powiatu wschowskiego na dwie jednostki administracyjne: powiat wschowski i powiat leszczyński o obszarze 524,7 km². 30 września 1887 r. starosta wschowski dr Günther oficjalnie pożegnał się z pracownikami odchodzącymi do nowego urzędu w Lesznie. 2 października 1887 r. Leszno stało się siedzibą nowego starostwa.

Pierwszym starostą został mianowany w 1888 r. Hans von Hellmann. Do Leszna zaczęli przybywać nowi urzędnicy, co miało wpływ na zarysowanie się urzędniczego charakteru miasta. W pierwszych dziesięciu latach XX wieku zaczęła działać w Lesznie większość najważniejszych urzędów powiatowych. Powiat leszczyński od północy sąsiadował z powiatem śmigielskim i kościańskim, od wschodu z powiatem gostyńskim, od południa graniczył z powiatem górowskim, a na zachodzie z powiatem wschowskim. Utworzenie powiatu leszczyńskiego przyczyniło się do wzrostu ludnościowego i gospodarczego (w 1890 r. powiat liczył 38.980 mieszkańców, a w 1905 r. 42.467 mieszkańców). W czasach zaboru pruskiego funkcje landratów pełnili jeszcze Arnold von Rosenstiel i Siegfried von Kardorff.

Mapa powiatu leszczyńskiego z okresu zaboru pruskiego
(APL ,Zbiór map tematycznych, sygn. M. powiatu 22)

Siedziba starostwa za czasów zaboru pruskiego i po 18 stycznia 1920 r.

Władze powiatowe w XX-leciu międzywojennym (1919-1939) 

W 1914 r. wybuchła I wojna światowa, która przyniosła klęskę Niemiec. Na terenie Wielkopolski ludność polska zaczęła przygotowywać się do przejęcia władzy. 27 grudnia 1918 r. wybuchło Powstanie Wielkopolskie, które objęło swym zasięgiem część północną powiatu leszczyńskiego. Odcinek frontu przebiegający przez powiat przyjął nazwę Grupa „Leszno”. Powstańcy nie byli w stanie opanować całości powiatu, w tym Leszna, z powodu stacjonującego w tym mieście silnego garnizonu niemieckiego. 16 lutego 1919 r. został podpisany rozejm w Trewirze, który ustalił linię demarkacyjną. Część powiatu leszczyńskiego znalazła się po polskiej stronie, ale miasto Leszno nadal pozostało w rękach niemieckich. Zaczęła kształtować się administracja polska na terenie części powiatu leszczyńskiego. Pierwszym starostą leszczyńskim, powołanym 1 czerwca 1919 r. przez wojewodę poznańskiego, został Tadeusz Sobeski. Siedzibą starostwa aż do czasu przejęcia Leszna przez wojska polskie była Osieczna.

O przyznaniu Leszna Polsce zdecydowano na konferencji pokojowej, której efektem było podpisanie 28 czerwca 1919 r. traktatu wersalskiego. Władze polskiego przygotowywały się do przejęcia miasta. Starosta Sobeski odbył m.in. w grudniu 1919 r. rozmowę w tej sprawie w niemieckiej landraturze w Lesznie.

 

Pierwsza siedziba starosty leszczyńskiego po odzyskaniu niepodległości w 1919 r.
mieściła się w Osiecznej w Domu św. Józefa
(E. Frankiewicz, Osieczna w walce o niepodległość, Osieczna 1939 r.)

 

17 stycznia 1920 r. Leszno i okolice znalazły się w granicach Polski. To niewątpliwie bardzo ważna data w historii miasta Leszna i powiatu leszczyńskiego. Bardzo szybko powstała w Lesznie polska administracja. Już następnego dnia, czyli 18 stycznia 1920 roku starosta Tadeusz Sobeski oficjalnie rozpoczął pracę na rzecz samorządu i jego mieszkańców. W tym dniu, czyli w niedzielę na leszczyński rynek przybyli wojewoda wielkopolski dr Witold Celichowski oraz dowódca frontu wielkopolskiego generał Józef Dowbor-Muśnicki, którzy oficjalnie przekazali władzę staroście leszczyńskiemu.

 

Program uroczystości w dniu 18 stycznia 1920 r.
(B. Świderski, Ilustrowany opis Leszna i ziemi leszczyńskiej, Leszno1928 r.)

A tak opisał to wydarzenie w swojej książce ksiądz Tadeusz Kopczyński:

„Słoneczne, jasne promienie ogrzewały poranek styczniowej niedzieli, Nadszedł wreszcie dzień 18 stycznia, wyczekiwany przez wszystkich Polaków przez te długie i ciężkie lata niewoli. Piękne, bezchmurne niebo rozświetlało leszczyński Rynek, a delikatny wiaterek orzeźwiał skupione na nim tłumy ludzi. W południe na Rynek przybyli zasłużeni w boju: dowódca frontu wielkopolskiego, jenerał Dowbor-Muśnicki ze swym sztabem, przedstawiciel misji koalicyjnej z pułkownikiem Marqetem na czele, wojewoda poznański dr Celichowski i inni. Ludzie przystroili swe domy zielenią i kwiatami, pojawiły się od tak dawna skrywane chorągwie polskie. Wszyscy skupili się na pięknych uroczystościach odzyskania niepodległości, które rozpoczął powitalną mową dr Świderski. Następnie z głębokim wzruszeniem odśpiewano hymn narodowy.

Przed ratuszem, na ołtarzu specjalnie przygotowanym na ten dzień, odprawiona została Msza św., po której mowę wygłosił prezes sądu Ruszczyński. Jenerał Muśnicki uroczyście ogłosił imieniem Rzeczypospolitej Leszno pod ochronę polskiego oręża. Wszystkiego dopełnił wojewoda wielkopolski dr Celichowski, który oficjalnie mianował Tadeusza Sobeskiego starostą Leszna i Ziemi Leszczyńskiej, przekazując mu pełnię władzy cywilnej. Pierwszy starosta ostatni przemówił do zebranych ludzi, a uroczystości zakończyła defilada wojska.”

Orędownik Powiatu Leszczyńskiego, Nr 1 z 23 stycznia 1920 r.
(Zbiory Biblioteki Archiwum Państwowego w Lesznie)

Pieczęć starostwa i podpis starosty powiatu leszczyńskiego z 1919 r.
(zbiory Archiwum Państwowego w Lesznie)

 

Listownik starosty powiatu leszczyńskiego z 1919 r.
(zbiory Archiwum Państwowego Lesznie)

Protokół przejęcia przez powiat leszczyński Kasy Oszczędnościowej, 19 stycznia 1920 r.
(APL, Starostwo powiatowe w Lesznie sygn. 31)

Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 sierpnia 1920 r. w sprawie ustalenia nazw miejscowości powiatu leszczyńskiego (Dz. Urz. BDP Nr 46, poz. 384) powrócono do dawnych polskich nazw miejscowości.

 
Wykaz miejscowości włączonych do powiatu leszczyńskiego, 4 październik 1920 r.
(APL. Wydział Powiatowy, sygn. 80)


Mapa powiatu leszczyńskiego w okresie międzywojennym,
(APL, Zbiór map tematycznych, sygn. M. powiatu 13)

Administracja powiatu opierała się na przepisach niemieckich z dnia 20 grudnia 1828 r. Samorząd tworzył Wydział Powiatowy – organ wykonawczy wraz z Sejmikiem Powiatu - organ uchwałodawczy. Z początku Wydział Powiatowy sprawował funkcję Sejmiku Powiatowego i składał się z 12 członków mianowanych przez wojewodę poznańskiego. Przewodniczącym był starosta Tadeusz Sobeski[1]. Pierwsze wybory do Sejmiku Powiatowego po włączeniu do granic Polski Leszna i powiatu leszczyńskiego odbyły się 6 stycznia 1922 roku. Kadencja sejmiku trwała 4 lata. W jego skład wchodziło 37 członków, którzy po raz pierwszy zebrali się na posiedzeniu 16 stycznia 1922 roku. Sejmik zwoływany był przynajmniej raz do roku przez starostę (był nim wówczas Edmund Zenkteler) bądź osoby do tego uprawnione. Na obradach musieli być obecni wszyscy członkowie Sejmiku jak i Wydziału Powiatowego (składał się z starosty i 6 członków wybranych przez sejmik). Posiedzeniu przewodniczył zazwyczaj starosta bądź kierownik starostwa. Prawo głosu posiadali wyłącznie członkowie sejmiku. Początkowo w budżecie powiatu znalazły się wydatki na budowę i konserwację dróg, oświatę, kulturę i sztukę, a także na rolnictwo, które w tamtym okresie na terenie powiatu rozwijało się bardzo prężnie.

[1] Na czele starostwa stał starosta mianowany przez ministra spraw wewnętrznych, podległy dyscyplinarnie wojewodzie. Był on odpowiedzialny za wykonanie jego zleceń. W powiecie starosta był zarówno przedstawicielem rządu, jak i szefem administracji ogólnej i działów z nią zespolonych. Starostwo stanowiło organ wykonawczy starosty powiatowego.

Pierwszy polski starosta powiatu leszczyńskiego Tadeusz Sobeski,
(B. Świderski, Ilustrowany opis Leszna i ziemi leszczyńskiej, Leszno1928 r.)

Starosta Edmund Zenkteler,
(B. Świderski „Ilustrowany opis Leszna i ziemi leszczyńskiej”, Leszno1928 r.)

 

W skład powiatu weszły 4 miasta (Leszno, Rydzyna, Osieczna i Święciechowa), 76 gmin wiejskich i 41 obszarów dworskich. Do powiatu przyłączono 18 miejscowości z powiatu wschowskiego i 3 miejscowości z powiatu górowskiego (Jabłonna, Kaczkowo, Rojęczyn). Obszar powiatu wynosi? 744 km² , w 1921 r. miał 54.425 mieszkańców. Powiat w południowej i zachodniej części graniczył z państwem niemieckim, od północnego-zachodu z powiatem wolsztyńskim, od północy ze śmigielskim i kościańskim, od wschodu z gostyńskim i dalej rawickim. Samorządy gminne opierały swe prawa na pruskiej ordynacji wiejskiej z 3 lipca 1891 roku z późniejszymi zmianami. Władzę ustawodawczą w gminie sprawowało Zgromadzenie Gminne, a w gminach, gdzie liczba wyborców przekraczała 100 osób - Rada Gminna, która składała się z sołtysa, ławników i radnych. Wybór sołtysa i ławników musiał być zatwierdzony przez starostę. Natomiast na czele obszarów dworskich stać naczelnik wraz ze swoim zastępcą. Prawa i obowiązki naczelnika nie różniły się znacząco od tych, które miał sołtys. Kolejne wybory do Wydziału Powiatowego odbyły się 21 stycznia 1926 roku. Tym razem w jego skład weszło 36 członków. Starostą ponownie został E. Zenkteler.

Już podczas pierwszych wyborów po przewrocie majowym w 1926 r. większość głosów w powiecie uzyskał BBWR (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem). Starostą ponownie został E. Zenkteler, który już wtedy należał do wyżej wymienionej organizacji. Pozostałe osoby, które weszły wtedy do Sejmiku, należały do chadecji i NPR (Narodowa Partia Robotnicza), które były zależne od BBWR. Ostatni skład Wydziału Powiatowego przed wojną został wybrany 2 września 1936 roku. Starostą został należący do BBWR Rudolf Świątkowski, a wicestarostą od 13 marca 1937 roku został Marian Krause. Ustawa z 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządów w Polsce spowodowała wzrost znaczenia władzy starosty, który stał się niezależny od rady powiatu (zastąpiła sejmik powiatowy), która była od tego momentu tylko organem doradczym administracji państwowej.

W 1935 r. do powiatu leszczyńskiego przyłączono 13 wiosek i 5 obszarów dworskich ze zlikwidowanego powiatu śmigielskiego. Powiat leszczyński liczył wówczas 828,110 km².

Starosta Rudolf Świątkowski, (zdjęcie ze zbiorów Adama Podsiadłego)

W okresie okupacji niemieckiej (1939-1945)

W dniu wybuchu II wojny światowej (1 września 1939 r.) urzędników starostwa wraz z rodzinami ewakuowano na Kresy Wschodnie w okolice Żółkwi. Nieznane są dalsze losy starosty R. Świątkowskiego. 4 września 1939 r. wkroczyły do Leszna wojska niemieckie. 7 września władze powiatowe zaczął tworzyć landrat Reinfried von Baumbach, który był równocześnie starostą wschowskim. Po nim funkcję pełnili jeszcze Karl Wollner i E. Olsen. Powiat leszczyński w wyniku wcielenia do Rzeszy otrzymał władzę samorządową, która była podporządkowana prawom niemieckim. Nastąpiły aresztowania i wywłaszczenia, ludność polska została poddana wszechobecnemu terrorowi, który miał na celu jej zastraszenie i wyniszczenie.

Reinfried von Baumbach - landrat leszczyński ,
( APL, Jerzy Zielonka – spuścizna (dziennikarz „Panoramy Leszczyńskiej”), sygn. 1755)

Mapa powiatu leszczyńskiego z okresu okupacji niemieckiej,
(APL, Zbiór map tematycznych, sygn. M. powiatu 11)

 

Po wyzwoleniu powiatu, w latach PRL (1945-1975) 

31 stycznia 1945 roku Leszno zostało wyzwolone spod okupacji niemieckiej. W dniu 6 lutego 1945 r. Miejski Komitet Robotniczy powierzył tymczasowe kierownictwo starostwa powiatowego Ludwikowi Wielickiemu. Miasto Leszno stanowiło centrum regionu i powiatu leszczyńskiego, dlatego organizację władzy ludowej powiatu  zapoczątkowali działacze współpracujący z Komitetem Robotniczym w Lesznie. 25 lutego 1945 roku pełnomocnik na województwo poznańskie – Michał Gwiazdowicz wydał zarządzenie, na podstawie którego Komitet wraz z pełnomocnikami wojewódzkimi oraz pełnomocnikami Rządu rozpoczęli organizację na terenie powiatu gminnych i miejskich rad narodowych oraz Powiatowej Rady Narodowej i Wydziału Powiatowego. Pełnomocnik Rządu Kropczyński i jego zastępca Kosicki mianowali starostę powiatu – Kazimierza Roszkiewicza oraz wicestarostę – Wacława Żółtego. Mianowani zostali także wójtowie w siedmiu gminach wiejskich powiatu oraz dwaj burmistrzowie w gminach miejskich. Pełniący władzę wójta czy burmistrza był zobowiązany do utworzenia rady narodowej, które to tworzono w oparciu o ustawę z dnia 11 września 1944 roku.

Nowe organy władzy szczebla gminnego i miejskiego pierwszy raz odbywały swe posiedzenia 13 marca 1945 roku, podczas których dokonano wyboru organów wykonawczych rad oraz zaproponowano delegatów do Powiatowej Rady Narodowej w Lesznie. Delegat rządu na powiat Roman Jur zwołał w dniu 22 marca delegatów Powiatowej Rady Narodowej. Dokanono  wówczas wyboru Prezydium Powiatowej Rady Narodowej i jej przewodniczącego Jana Rutkowiaka. Rady narodowe i organy władzy państwowej zaczęły działać na terenie powiatu. Ich zadanie nie było łatwe, gdyż poza przezwyciężeniem ogólnych niedostateczności życia gospodarczego, musieli także  zbudować nowy ustrój społeczny. Należało także przeprowadzić reformę rolną, upaństwowić przemysł, przeprowadzić referendum ludowe oraz odbudowywać życie społeczno-gospodarcze.

Pismo Pełnomocnika Rządu RP na Województwo Poznańskie delegujące Romana Jura do prac w organizacji administracji powiatu leszczyńskiego, 22 luty 1945 r., (APL, Powiatowa Rada Narodowa w Lesznie, sygn. 5)

Pismo przewodniczącego PRN Jana Rutkowskiego w sprawie istniejących na terenie powiatu leszczyńskiego organizacji politycznych, zrzeszeń zawodowych i społecznych, 26. 03.1945 r.
(APL, Powiatowa Rada Narodowa w Lesznie, sygn. 42)

Protokół z posiedzenia Powiatowej Rady Narodowej z dnia 12 kwietnia 1945 r.,
(Powiatowa Rada Narodowa w Lesznie, sygn. 21)

10 lutego 1948 r. z powiatowego związku samorządowego wydzielono miasto Leszno, które zostało bezpośrednio podporządkowane Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Poznaniu.niu.

W grudniu 1947 r. starosta K. Roszkiewicz otrzymał votum nieufności i odszedł ze stanowiska. Jego obowiązki przejął wicestarosta Kazimierz Dziedzic. Od 1948 r. funkcję starosty powiatu leszczyńskiego pełnił jeszcze Eugeniusz Bunikiewicz. Natomiast funkcję wicestarostów po Wacławie Żółtym, pełnili także Kazimierz Dziedzic i Zenon Maciejewski.

W 1950 r. zlikwidowano funkcję starosty, a jego zadania przejęły organy rad narodowych. Przewodniczącymi Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Lesznie w latach 1950-73 byli: Henryk Miaśkiewicz, Stefan Walczak, Paweł Kałuża i Tadeusz Dudziński.

W 1954 roku przeprowadzono nowy podział administracyjny, w wyniku którego  odłączono z powiatu leszczyńskiego, a przyłączono do wschowskiego gminę Brenno. Natomiast z pozostałych gmin utworzono 19 gromadzkich rad narodowych: Zaborowo, Wilkowice, Święciechowa, Lasocice, Niechłód, Krzycko Wielkie, Bukowiec Górny, Włoszakowice, Lipno, Górka Duchowna, Osieczna, Ziemnice, Kąkolewo, Krzemieniewo, Belęcin Nowy, Pawłowice, Dąbcze, Rydzyna i Kaczkowo. Kolejny podział administracyjny odbył się w latach 1956-1960, jego wynikiem było 12 jednostek administracyjnych – gromadzkich: Włoszakowice, Krzycko Wielkie, Święciechowa, Zaborowo, Lipno, Osieczna, Kąkolewo, Pawłowice, Rydzyna i miejskich: Rydzyna i Osieczna, rad narodowych.

Kolejne zmiany w ustroju administracyjnym utworzyły na krótko funkcję naczelnika miasta i powiatu, którą w latach 1973-75 pełnił Stanisław Koronowski.

Naczelnik miasta Leszna i powiatu leszczyńskiego Stanisław Koronowski
(źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe)

W 1975 roku w wyniku reformy administracyjnej kraju zlikwidowano wszystkie  powiaty w tym leszczyński.

Mapa powiatu leszczyńskiego z 1975 r.
(APL, Zbiór map tematycznych, sygn. M. powiatu 14)

Powiat po przemianach ustrojowych (od 1999)

 W czerwcu 1998 roku Sejm przyjął ustawę o samorządzie powiatowym w wyniku której powołano do życia samorządowe powiaty. Zmiany administracyjno - terytorialne 1998 roku określone mianem reformy administracji publicznej weszły w życie z dniem 1 stycznia 1999 roku. Wtedy to powstały powiat leszczyński grodzki obejmujący swym obszarem miasto Leszno oraz powiat leszczyński ziemski z siedziba w Lesznie.

 
Akt powołania Powiatu leszczyńskiego z dniem 1 stycznia 1999 r., 23.11.1998 r.

Powiat leszczyński, który zamieszkuje 50.232 mieszkańców oraz zajmuje powierzchnię 804,7 km2 , tworzą gminy: Wijewo, Włoszakowice, Święciechowa, Lipno i Krzemieniewo, miasto i gmina Osieczna oraz miasto i gmina Rydzyna. Sąsiaduje z powiatami – wolsztyńskim, kościańskim, gostyńskim, górowskim, rawickim, wschowskim.

Wszystkie najważniejsze decyzje o podstawowym znaczeniu dla funkcjonowania i działalności powiatu znajdują się w kompetencji dwóch organów – Rady Powiatu Leszczyńskiego i Zarządu Powiatu ze starostą leszczyńskim na czele. Rada powiatu składa się z 17 radnych, którzy są wybierani przez mieszkańców powiatu leszczyńskiego. Obecnie (w 2009 r.) trwa trzecia kadencja Rady Powiatu Leszczyńskiego, której przewodniczącą jest Halina Florek. Praca radnych to przede wszystkim udział w posiedzeniach komisji, podczas których dyskutują oni nad ważnymi sprawami dotyczącymi powiatu i przygotowują materiały na sesje, podczas których podejmują w formie uchwał wiążące decyzje, do wykonania których zobowiązany jest Zarząd Powiatu Leszczyńskiego.

Drugim ważnym organem władzy w powiecie jest Zarząd Powiatu Leszczyńskiego, którego przewodniczącym jest starosta leszczyński. W latach 1998-2006 roku funkcję tą piastował Zbigniew Haupt. Wicestarostą był w tym czasie Zenobiusz Wyrodek. Od 2006 roku starostą leszczyńskim jest Krzysztof Benedykt Piwoński a wicestarostą dr Krystian Maćkowiak. Zarząd to organ wieloosobowy, w I i III kadencji składał się z 4 osób, zarząd II kadencji pracował w 3 osobowym składzie.

 

Obecny budynek starostwa powiatowego

Tekst  i redakcja:  Łukasz Borowiak, Elżbieta Olender